Η ουτοπική μας ευτυχία...

Γιατί της έγραψε «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα»;
Και γιατί του έγραψε «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα»;
Αφού αυτός πήγε ανατολικά
Αυτή πήγε δεξιά.
Και ζήσαν κι οι δύο...

~Οδυσσέας Ελύτης~ 

«Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δυο χέρια. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαιδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις.»

~Θανάσης Βέγγος~ 

 

«Εκείνη την νύχτα άδειασα τόσο, που όταν μου πέταξαν το μαχαίρι δεν βρήκε πουθενά να καρφωθεί.»

~Τάσος Λειβαδίτης~

 

«Όσα δε ζήσαμε, αυτά μας ανήκουν»

~Τάσος Λειβαδίτης~

 

«Έχω κάτι σπασμένα φτερά. Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε το καλοκαίρι αυτό. Για ποιάν ανέλπιστη χαρά, για ποιές αγάπες για ποιό ταξίδι ονειρευτό;»

~Κώστας Καρυωτάκης~

 

«Xτες και προχτές, όλη νύχτα, πασκίζαμε να μετρήσουμε τ΄άστρα. Και τα άστρα είναι τόσα, όση κι η καρδιά μας,
κι η καρδιά μας είναι πιο πολύ απ΄τ΄άστρα.»

~Γιάννης Ρίτσος~

 

«Κάποιος έριξε κάποτε στο νερό μια πέτρα, κάποιος από την απέναντι όχθη απάντησε την ίδια στιγμή γράφοντας ένα ποίημα, και οι δυο αγνοούν ο ένας τον άλλον και οι δυο ονειρεύονται το ίδιο ακριβώς όνειρο.»

~Σταμάτης Πολενάκης~

 

«Όμως...με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι. Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεμίσει αστροφεγγιές. Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα.»

~Οδυσσέας Ελύτης~

 

«Επειδή σ' αγάπησα και σ' αγαπώ ακόμη κι ας μην είναι όπως παλιά. Δε θα πει πως πέθανε η αγάπη. Κουράστηκε ίσως όπως κάθε τι που ανασαίνει.»

~Μιχάλης Γκανάς~

 

«Γιατί οι άνθρωποι υπάρχουν απ᾿ τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων. Ή ένα θάνατο για τη ζωή των άλλων.»

~Τάσος Λειβαδίτης~

«Θα σου χαρίσω όλο το γαλάζιο του πελάγου. Είσαι επιτέλους, για ένα ταξίδι στα ανοιχτά; Για ένα ρίσκο;»

~Αλκυόνη Παπαδάκη~

 

«Άσε να κλαίω. Θέλω να έχω τη συνείδηση μου ήσυχη πως βασανίστηκα για όλα.»

~Κική Δημουλά~

«Όλα τ’ απογεύματα της ζωής τα πέρασα παίζοντας κυνηγητό με τα όνειρά μου.»

~Αλκυόνη Παπαδάκη~

 

«Πώς αφήσαμε τις ώρες και χάθηκαν. Προσπαθώντας απεγνωσμένα να κερδίσουμε μια θέση στην αντίληψη των άλλων.»

~Οδυσσέας Ελύτης~

«Εύχομαι να μου χρωστάς πάντα,εκείνο το μικροποσόν ενός χαδιού ακόμα...»

~Γιώργος Ποταμίτης~

 

«Δυο μήνες που δε σμίξαμε. Ένας αιώνας κι εννιά δευτερόλεπτα.»

~Γιάννης Ρίτσος»

 

«Αφού έζησα όλο το μαρτύριο της ελπίδας. Έφτασα στο πιο απάνθρωπο έγκλημα. Να πιστέψω στους ανθρώπους.»

~Τάσος Λειβαδίτης~

 

«Ναυάγησε ολόκληρη η ζωή μου. Τι κρίμα. Κι ήταν, σχεδόν, δυο βήματα η στεριά.»

~Αλκυόνη Παπαδάκη~

 

«Μες στη μέση τής θάλασσας. Από το μόνο θέλημα τής αγάπης, μ' ακούς; Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς;
Ποιός μιλεί στα νερά και ποιός κλαίει- ακούς; ποιός γυρεύει τον άλλο, ποιός φωνάζει- ακούς;
Είμ' εγώ πού φωνάζω κι είμ' εγώ πού κλαίω, μ' ακούς;
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς;»

~Οδυσσέας Ελύτης~

 

«Φοβούμαι μήπως συνηθίσω έτσι πάντα από μακριά να σ΄αγαπώ.»

~Γιώργος Σεφέρης~

 

«Επειδή κλαίω ακόμα στα κρυφά, καταπιάνομαι ακόμη με όνειρα καιρών τ'ουρανού σκοτεινών. Τόσο, που αν πας εκείνη τη στιγμή να με αγκαλιάσεις πασαλείβεσαι άστρα.»

~Οδυσσέας Ελύτης~