Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα ~ Κώστας Καρυωτάκης

Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα είδα το βράδυ αυτό.
Kάποια χρυσή, λεπτότατη στους δρόμους ευωδιά.
Kαι στην καρδιά αιφνίδια καλοσύνη.

Στα χέρια το παλτό, στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Hλεκτρισμένη από φιλήματα θα 'λεγες την ατμόσφαιρα.
H σκέψις, τα ποιήματα, βάρος περιττό.

Έχω κάτι σπασμένα φτερά.
Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε το καλοκαίρι αυτό.
Για ποιάν ανέλπιστη χαρά, για ποιές αγάπες, για ποιό ταξίδι ονειρευτό.