Οι άγγελοι μαθαίνουν να πετάνε ~ Στάθης Αρτινός

Πέρασαν οι χειμώνες, έτρεξα το βλέμμα της ξανά ν' αντικρίσω
Είδα ένα φως μα ήταν σκοτάδι, είδα μια σκιά ήμουν εγώ
Είδα έναν άγγελο μα ήταν ψέμα

Κλείδωσα το χρόνο σε έναν παλιό καθρέφτη
και τον έσπασα να μην ξανακυλήσει
και ένα κομμάτι ματώνει την καρδιά μου
για ένα δάκρυ από τα μάτια της

Και μου είπε μη δακρύζεις, ο πόνος δεν τελειώνει
και την πνοή μου την στερνή
πάνω στα μεταξένια της φτερά την άφησα
και με ταξίδεψε εκεί που οι άγγελοι μαθαίνουν να πετάνε...

Μην έρθεις απόψε ξανά να με βρεις, δεν θα 'μαι εδώ για κανέναν
Μην έρθεις απόψε την σιωπή μου να δεις, θα γράφω τραγούδια θλιμμένα

Μην έρθεις απόψε ξανά να με βρεις, θα έχω κρυφτεί σε μιαν άκρη
Να ζω τ' όνειρο μου στην άκρη της γης με χρώμα από φως κι από δάκρυ

Μην έρθεις απόψε ξανά να με βρεις, θα έχω κρυφτεί σε μιαν άκρη
Να ζω τ' όνειρο μου στην άκρη της γης, με χρώμα από φως κι από δάκρυ

Εδώ... στον κόσμο μου θέλω να ζήσω
Εδώ... τον φόβο μου πίσω ν' αφήσω
Βροχή... η σκέψη μας πάλι να σβήσει
Σιωπή... ο ήλιος ποτέ δεν θα δύσει

Ξανά... ν' αγγίζω το φως στο σκοτάδι
Φωτιά... να καίει το φιλί κάθε βράδυ
Εδώ... στου ονείρου το φως να γυρνάμε
Εδώ... οι άγγελοι μαθαίνουν να πετάνε

Μην έρθεις απόψε δεν θα 'μαι εδώ, δεν θέλω να κλάψω για σένα
Φεύγω σε λίγο μακριά να σωθώ, δεν θα' μαι εδώ για κανέναν

Μην έρθεις απόψε ξανά να με βρεις, θα έχω κρυφτεί σε μιαν άκρη
Να ζω τ' όνειρο μου στην άκρη της γης, με χρώμα από φως κι από δάκρυ

Μην έρθεις απόψε ξανά να με βρεις, θα έχω κρυφτεί σε μιαν άκρη
Να ζω τ' όνειρο μου στην άκρη της γης, με χρώμα από φως κι από δάκρυ

Εδώ... στον κόσμο μου θέλω να ζήσω
Εδώ... τον φόβο μου πίσω ν' αφήσω
Βροχή... τις σκέψεις μας πάλι να σβήσει
Σιωπή... ο ήλιος ποτέ δεν θα δύσει

Ξανά... ν' αγγίζω το φως στο σκοτάδι
Φωτιά... να καίει το φιλί κάθε βράδυ
Εδώ... στου ονείρου το φως να γυρνάμε
Εδώ... οι άγγελοι μαθαίνουν να πετάνε