‘‘Έρως ανίκατε μάχαν’’ (Μετάφραση από την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή)

Ανίκητε έρωτα στον πόλεμο

Έρωτα που όπου πέσεις το κάνεις κτήμα σου

Που στ’ απαλά τα μάγουλα

Της κοπέλας ξενυχτάς

Και τριγυρνάς πάνω απ’ τα πελάγη

Και στους πιο μακρινούς τόπους

Δεν σου ξεφεύγει ούτε θεός

Ούτε κανείς απ’ τους ολιγοήμερους ανθρώπους

Κι όποιον αρπάξεις τρελαίνεται.

Εσύ και των δίκαιων ανθρώπων τους συλλογισμούς

Στην αδικία παρασέρνεις για την καταστροφή τους

Εσύ έχεις φουντώσει και την έχθρα αυτή

Ανάμεσα στο παιδί και το γονιό του

Μα ολοφάνερος μέσα απ’ τα βλέφαρα

Της λαχταριστής της νύφης νικάει ο πόθος

Δικαστής των μεγάλων των θεσμών

Που κυβερνούν αιώνια τον κόσμο

Γιατί αήττητη η Κύπριδα, παίζει μαζί μας.

Τώρα πια κι εγώ έξω από τους νόμους

Βγαίνω βλέποντας αυτά, και δεν μπορώ

Να παύσω τις πηγές των δακρύων μου

Βλέποντας να βαδίζει η Αντιγόνη

Και αιώνια κάτω απ’ τα φρύδια της

Κυλά το δάκρυ και της μουσκεύει τα λαιμά.

Παρόμοιο πεπρωμένο με αυτής

Τέτοιο μου φαίνεται τέλος.